Jouw kindje gaat, als het goed is, 2 tot 4 weken voor de bevalling, indalen in het bekken. Dit kan samengaan met een drukkend gevoel, pijn in de onderbuik en ook stekende pijn in de liezen en vagina. Wat wel fijn is dat je daardoor weer wat meer lucht krijgt omdat jouw kindje ineens een stuk lager komt te liggen. Helaas krijg je hierdoor wel meer druk op de blaas, dus nog meer toiletbezoekjes.
Dat jouw kindje is ingedaald is ook duidelijk te merken aan:
- Je manier van lopen, het zogenaamde waggelen.
- Pijn in je rug en gewrichten, vooral als het niet je eerste zwangerschap is.
- Diarree en misselijkheid, door het toenemen van het hormoon prostaglandines
- Niet meer aankomen
- Het verliezen van de slijmprop
- Het verliezen van wat slijmerig bloedverlies
Rommelfase
Bij Baby’s & Zo vinden we het fijn om te weten wanneer je denkt dat jouw bevalling is begonnen. De zogenoemde ‘rommelfase’. Bijvoorbeeld bij regelmatig harde buiken of het breken van de vliezen dan vinden we het fijn als jij of je partner ons een berichtje stuurt. Wij gaan ons dan voorbereiden op een geweldige kraamweek voor jullie, waarbij we de best mogelijke match maken. Maar wanneer begint de bevalling? Dat is zeker nog niet zo makkelijk te herkennen vooral als jij je eerste kindje verwacht.
Loos alarm
De bevalling begint meestal met weeën. Maar soms kan dit ook loos alarm zijn, we noemen dit harde buiken. Je baarmoeder is een grote spier en deze kan zo af en toe al eens gaan samentrekken. Soms voel je dit en is het een vervelend gevoel, maar sommige vrouwen merken dit helemaal niet. Harde buiken zijn een goed teken, je krijgt ze vaker naarmate de bevalling dichterbij komt. Ze kunnen geen kwaad mits ze niet te vaak voorkomen en je ze niet al vroeg in de zwangerschap hebt. Dan kan het namelijk een teken zijn dat je rustiger aan moet doen. Zijn de harde buiken onregelmatig, worden ze niet sterker, maakt lopen ze niet erger, verdwijnen ze als je gaat liggen en voel je ze vooral boven in je baarmoeder dan is jouw bevalling nog niet begonnen.
Begin van de bevalling
Zoals eerder genoemd begint de bevalling meestal met weeën. Deze zijn in het begin vaak nog mild, kort en onregelmatig. Meestal kun je nog dingen doen tijdens de eerste weeën maar soms zijn ze direct al heel pijnlijk. De bevalling kan ook beginnen doordat de vliezen breken, de weeën zullen dan meestal binnen 24 uur beginnen. Als de baby nog niet is ingedaald of het vruchtwater niet helder is dan bel je direct de verloskundige.
De fases van de bevalling
De meeste bevallingen beginnen tussen de 37 en 42 weken. Je kunt de bevalling opdelen in 5 fases:
- Latente fase: het verstrijken van de baarmoedermond en ontsluiting van 1 tot 3 centimeter
- Actieve (ontsluiting) fase: De ontsluiting van 43tot 9 centimeter
- Overgangsfase
- De persfase
- Nageboortefase
Fase 1 de latente fase
In deze fase van de bevalling zijn de echte weeën begonnen. Ze komen regelmatiger, met minimaal 2 weeën per 10 minuten. Deze weeën zijn nog gemakkelijk op te vangen en je kunt hierbij nog dingen doen en praten. Het is de fase van de ontsluiting van 0 tot 3 centimeter. Deze fase kan best lang duren dus probeer zoveel mogelijk door te gaan met waar je mee bezig was. Neem desnoods een warme douche of bad. Regel ondertussen alvast de opvang voor de andere kinderen of de huisdieren. De hulptroepen kunnen dan alvast standby staan.
Fase 2 de actieve fase
Tijd voor het serieuze werk. De weeën worden krachtiger en komen iedere 3 tot 5 minuten en houden 1 minuut aan. De ontsluiting komt nu goed op gang en zal in de meeste gevallen 1 centimeter per uur vorderen, mits de weeën sterker worden De weeën worden nu ook pijnlijker en je hebt echt concentratie nodig om ze op te vangen. Meestal kun je tijdens een wee ook niet meer praten.
Fase 3 de overgangsfase
Je hebt nu 9 centimeter ontsluiting en hebt nog maar 1 centimeter te gaan. Soms is er nog een klein randje van de baarmoedermond wat nog moet verdwijnen. De weeën zijn nu zeer krachtig en volgen elkaar snel op. Je kunt zelfs al wat persdrang krijgen maar je mag pas echt gaan persen bij 10 centimeter ontsluiting. Luister dus goed naar de aanwijzingen van de verloskundige, je bent er bijna. Soms zijn de vliezen spontaan al gebroken of breekt de verloskundige ze tijdens de bevalling. Er zijn ook baby’s die in de vliezen worden geboren, dat is prachtig om te zien.
Je zult nu waarschijnlijk gaan zeggen dat het niet meer te doen is of dat je het gevoel hebt dat je moet poepen, maar bedenk dan dat dit betekent dat het zover is. Je mag gaan persen.
Fase 4 de persfase
Je hebt 10 centimeter ontsluiting en het hoofdje is volledig ingedaald. Het is nu tijd om tijdens een wee te starten met rustig mee persen. Je moet even het gevoel krijgen hoe dit moet. Deze fase is bij een eerste kindje soms wat frustrerend omdat het maar niet op lijkt te schieten. Het hoofdje komt steeds wat verder maar gaat iedere keer ook weer een stukje terug. Maar bedenk dat dit juist heel gunstig is omdat het weefsel dan langzaam oprekt. Bij een eerste kindje kan het persen gemiddeld 1 uur duren. Ben je al eerder bevallen dan kan het bijvoorbeeld maar 15 minuten duren, soms is zelfs 1 perswee al genoeg.
Het (achter)hoofdje wordt op het einde van deze fase zichtbaar. Je moet nu heel goed luisteren naar de aanwijzingen van de verloskundige, het mag namelijk niet te snel gaan. Na het achterhoofd volgen het voorhoofd, de neus en de kin. Als het hoofdje is geboren dan draait je baby een klein stukje naar links of rechts, de uitwendige spildraai, En dan worden de schouders en de rest van het lichaam geboren.
Het is je gelukt!! Jullie kindje is geboren en blijft lekker op je buik liggen terwijl hij wordt toegedekt met warme doeken. Jij kunt nu echt je kindje gaan bewonderen.
Fase 5 de nageboortefase
Terwijl jij lekker met je kindje ligt te knuffelen moet er toch nog wat gebeuren. De placenta en de vliezen moeten nog geboren worden. Soms krijg je hiervoor een injectie met oxytocine om je baarmoeder goed te laten samentrekken en het bloedverlies te bepreken. Meestal moet je nog 1 keer persen als de verloskundige aangeeft dat het zover is, maar soms is dit niet eens nodig. De verloskundige zal aan je buik voelen en licht aan de navelstreng trekken om te kijken of de placenta al loskomt.
